"Fotografiar es colocar la cabeza, el ojo y el corazón en un mismo eje". (Henry Cartier-Bresson) difícl.....almenys per mi que sóc novata en el món de la fotografia. Però totalment d'acord amb Cartier Bresson. Aquesta és una de la finalitat que busco. Tan de bo poder-la aconseguir.
miércoles, 21 de noviembre de 2012
Impotència/ impotencia/ impotence
Sento com a vegades les coses no surten com voldría, res va com ha d'anar, i per acabar de rematar-ho quan tens ganes de fer alguna cosa per sortir d'un pou, o de veure tanta merda, et trobes impotent, que no pots fer res, per qüestió de salud, perque res està a les teves mans i un llarg etc....Podeu veure aquesta foto i altres al blog retales visuales. Feliç dimecres!
Siento que a veces las cosas no salen tan bien cómo querría, nada va cómo tiene que ir, se me escapa de las manos, y para rematarlo cuando tienes ganas de hacer algo para salir de esta mierda y de este pozo que me oprime me encuentro que no puedo hacer nada, ya sea por cuestión de salud, o porque no depende de mi, o un largo etc.... Podeis ver también esta y otras fotos en retales visuales.Feliz miércoles.
I feel that sometimes things don't go like I wanted. Nothing is good, and I can not catch it, and when I want to do anything to scape from this shit's world I can do anything by my health, or by other things, and others etc....
You can see this pic also in the blog Retales Visuales. And I wish all of you a happy day!.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
8 comentarios:
Un rouge très intense....
Pierre
Dolors, las cosas van como van, y salen como salen, no como uno desearía, pero no vale la pena agobiarse, al final todo tiene solución, con el tiempo lo he ido aprendiendo...
Saludos.-
Una foto que transmite mucho, mucho, mucho, dolor, rabia, impotencia, ese rojo es intenso, casi duele verlo y las texturas acentúan la sensación.
Un gran abstracto sobre algo que no lo es.
Abrazos.
P.D. Espero que se solucione pronto.
Et comprenc perfectament estimada amiga Dolors. Mira a mi un dial algú em va ddir, que de càrrega grossa tots en portem. i que es inevitable. el millor es que quan ens cansem de portar aquest pes a l'esquena, el posem al bras, o al cap, així anant-lo passant d'un lloc a l'altre,
semblarà que es mes lleuger.
Jo, l'hi faig cas moltes vegades.
Un petonet.
La carta arrribara, peró veig que encara no mas dit ret del escrit.
Hola Pierre!!! gracias por visitarme otra vez!!! me alegra de verte pasar por aquí! un abrazo!
Hola Enrique, si que tienes razón en lo que dices pero a veces me superan muchas cosas... y tengo que hacer algo y me veo impotente cuando me doy cuenta que no puedo y no está en mi mano, ... si, tendré que irme mentalizando todo y que es difícil... Un abrazo y gracias por tu comentario.
Hola Chapiniki, parece que me conoces!!!! vaya si has acertado con lo que pienso!!!. Muchas gracias por comentar y perdonad si algún día no puedo hacerlo, estoy más de médicos que en casa... Un abrazo.
Hola Montse, ja t'he contestat el mail, ... :) gracies també per posar el teu comentari, pero és difícil acceptar moltes coses que em son totalment noves per mi i que no m'hi havia trobat mai ni tan sols hi havia pensat en la possibilitat de trobar-m'hi!. Uf!... me n'he de fer a la idea mal em pesi, però espero sortir-me'n si més no saber-ho acceptar i seguir lluitant. Un petonàs enorme.
Yo suscribo el comentario de Enrique.
Dolors, las cosas son como son y de nada sirve desear que fuesen de otro modo.
Con el paso del tiempo y un buen sin fin de vivencias he aprendido (aún me mosqueo a veces, nunca se termina de aprender) que la realidad es la que hay y que ante ella solo queda trabajar en la dirección correcta y esperar resultados.
Un fotón el de hoy , un verdadero fotón con una fuerza increíble.
Un abrazo enorme desde Madrid pero muy cerca de ti.e
Hola Luís, muchas gracias por tus palabras!, si que tienes razón pero a veces es tan difícil.... supongo que es porque todos somos humanos, y una a veces se mete en la impotencia con lo que conlleba.... Gracias también por decirme que te ha gustado la foto, y recibe tambien un abrazo enorme desde Lleida!, gracias por tu apoyo!.
Dolors Te deseo ánimo para seguir adelante gracias por su visita.
Saludos desde Creatividad e imaginación fotos de José Ramón
Publicar un comentario